Een teleurstellend WK

Haarlem, 1 Juli 2010

Na een goed seizoen te hebben doorgemaakt als Ajaxsupporter (ondanks het mislopen van de titel) keek ik net als vele, vol verlangen uit naar het WK in Zuid-Afrika. Grootste kanshebbers: Argentinië, Brazilië, Duitsland, Frankrijk, Italië, Nederland en Spanje. Het is duidelijk wat er daarna volgde.. Frankrijk en Italië lagen er na de eerste speelronde uit, spelen de overige landen allen in de kwartfinale. Argentinië treft Duitsland en ons oranje Brazilië. Een serieuze testcase voor de bondscoach en zijn equipe. De eerste ronde, werden Denemarken, Japan en Ivoorkust volgens de media op Duitse wijze verslagen. Zonder goed voetbal, gaf Nederland niks weg en werden de wedstrijden met een marginale score gewonnen. In mijn optiek relateer ik dit aan Italiaans voetbal.. het gevoel geven dat er niks te halen valt. In de achtste finales kon Nederland wederom niet overtuigen tegen Slowakije en vrees ik nu het ergste voor oranje. Als een van de weinige ploegen weet Brazilië wel te imponeren.. weliswaar niet op zijn Braziliaans maar wel effectief en uiterst gevaarlijk. En wat als Nederland verliest? Juist dan is de hele jubelstemming verdwenen in het land en kunnen we ons weer focussen op het nieuwe seizoen. Nederland zal boven zichzelf uit moeten stijgen, maar het verloop van dit WK heeft mij nog niet kunnen overtuigen. Is het zakelijke voetbal dan inderdaad een goede zet geweest? Het hele WK ben ik uiterst kritisch op ons oranje. Met zo’n goede voorhoede (ondanks blessures) en zo’n goede voorbereiding had Nederland er meer uit moeten slepen. Misschien ben ik een azijnpisser, maar ik ben gewend aan mooi voetbal.. mocht je dan verliezen, dan verlies je wel waardig.

Als grootste kanshebber tip ik nog steeds Spanje.. zo’n gebalanceerd elftal. Helaas laat Fernando Torres het nog niet zien, maar hebben ze aan David Villa nog steeds een topper in huis. Het middenveld barst van de ervaring op het hoogst haalbare niveau. Spanje speelt met Iniesta, Busquets en Xavi van FC Barcelona en Xabi Alonso van Real Madrid, niet de minsten!! Dan hebben ze Fabregas van Arsenal nog achter de hand. Brazilië heeft een kwalitatief mindere selectie dan Spanje maar blijven nog steeds favoriet. Argentinië heeft Lionel Messi en Gonzalo Higuain als uitblinkers, maar zijn de overige spelers niet beter dan de Spanjaarden. Sergio Romero van AZ komt net kijken, terwijl Spanje Casillas, Valdes en Reina heeft. Een keeper maakt immers het verschil, maar is daarbij ook afhankelijk van zijn verdediging. Als ik Heinze, Samuel, Demichelis en Gutierrez vergelijk met Capdevilla, Pique, Puyol en Sergio Ramos, dan heeft Argentinië het moeilijker met Spanje dan omgekeerd.

Enfin, wie had dat na de eerste wedstrijd in de eerste ronde verwacht? Spanje was oppermachtig maar verloor uiteindelijk met 1-0 van Zwitserland. Het was kenmerkend voor het toernooi. De toplanden presteerde ondermaats, de opvallende landen waren Uruguay, Paraguay en Venezuela. Het zou het toernooi van Lionel Messi worden, maar zijn teller staat nog steeds op nul. Christiano Ronaldo (na Messi de grote ster) kon na de achtste finales terug naar Portugal, geldt ook voor Wayne Rooney. Verwachtingen werden niet waargemaakt. Het is een grote teleurstelling geweest en dat zal het voor mij de resterende twee weken ook blijven.

Toch komen er zonnestralen door de donkere wolken heen. Keisuke Honda van Japan heeft zich in vier wedstrijden tijd in de kijker gespeeld. Alexis Sanchez van Chili idem dito. Als Ajacied zijn het tevens spannende tijden. Onze held Luis Suarez heeft zich in de kijker weten te spelen met Uruguay. Zij treffen Ghana in de kwartfinale en ik zie hen doorstromen tot de halve finale. Daar strand het sprookje, maar bovenal een goede prestatie wat hem wellicht de kans bied op een transfer naar Manchester United of Barcelona. Mocht het zover zijn gun ik hem dat van harte, maar baal ik nog meer van het wereldkampioenschap te Zuid Afrika.